Inhoud

• Wat is verstopping bij kinderen?
• Kan ik er zelf iets tegen doen?
• Wat kan de apotheker voor mij doen?
• In welke gevallen kan ik beter naar de huisarts gaan?
• Welke medicijnen worden gebruikt bij

Verstopping bij kinderen

Wat is verstopping bij kinderen?

Je kind poept minder dan 3 keer per week. De poep blijft te lang in de dikke darm. Daardoor wordt de poep hard en droog. De poep komt er dan moeilijker uit en soms doet het pijn.

Moeilijk kunnen poepen wordt ook wel verstopping of obstipatie genoemd.

Kan ik er zelf iets tegen doen?

Deze dingen helpen als je kind moeilijk kan poepen:

Krijgt je kind flesvoeding? Gebruik 1 maatlepel melkpoeder per 30 milliliter water. Zorg dat de lepel vol is maar het poeder niet over het randje komt. Doe geen extra water of olie in de flesvoeding.

In gezond eten zitten genoeg vezels. Vezels houden vocht vast in de darmen. Daardoor wordt de poep zachter en werken de darmen beter. Vezels zitten vooral in volkoren brood, roggebrood, aardappelen, volkoren pasta, zilvervliesrijst, peulvruchten (bonen, erwten, linzen), groente (ook rauwe groente), fruit, zaden en noten.

Genoeg drinken is ook belangrijk. Vanaf 1 jaar heeft een kind per dag tussen de 1 en 1,5 liter nodig.

Bewegen helpt ook goed als je kind moeilijk kan poepen. Laat je kind elke dag 1 uur of langer flink bewegen. Bijvoorbeeld buitenspelen, fietsen, zwemmen of sporten.

Als je kind zindelijk is, kan poeptraining ook helpen. Dat doe je gewoon thuis. Je kind oefent om regelmatig naar de wc te gaan. Je kunt daarbij ook een poepdagboek bijhouden. Lees meer over poeptraining en een poepdagboek.

Wat kan de apotheker voor mij doen?

Uw apotheker zorgt ervoor dat u uw medicijnen goed en veilig kunt gebruiken. Het maakt niet uit of u een medicijn korte tijd of langdurig nodig heeft.

• Receptcontrole

De apotheker controleert elk recept. Bijvoorbeeld: is het juiste medicijn voorgeschreven en meegegeven, is de dosering goed, kan het medicijn samen met andere medicijnen die u gebruikt. Als het nodig is, overlegt uw apotheker met uw huisarts of specialist.

• Overzicht van uw medicijnen

Uw apotheker houdt bij welke medicijnen u gebruikt. U kunt in de apotheek altijd om een overzicht van uw medicijnen vragen. Dit kunt u bijvoorbeeld meenemen als u uw specialist bezoekt, in het ziekenhuis wordt opgenomen of naar het buitenland gaat.

• Delen van informatie over uw medicijnen met andere zorgverleners

Uw apotheker, huisarts en het ziekenhuis kunnen informatie over uw medicijnen met elkaar delen als dat nodig is voor uw behandeling. Dit mag alleen als U daar toestemming voor geeft.

• Begeleiding bij nieuwe geneesmiddelen

Krijgt u een medicijn dat u in de afgelopen 12 maanden niet hebt gebruikt? Dan krijgt u extra uitleg over deze medicijnen.

• Ondersteuning als u uw medicijnen weleens vergeet in te nemen

De apotheker heeft daar hulpmiddelen voor. Als uw zorgverzekeraar toestemming geeft, kan uw apotheker uw medicijnen per dag en per tijdstip van inname in aparte zakjes voor u laten verpakken.

• Persoonlijk gesprek over uw medicijnen

Heeft u vragen over uw medicijnen, of problemen met het gebruik? Bijvoorbeeld moeite met slikken van medicijnen, openmaken van de verpakking, of last van een vervelende bijwerking? Vraag uw apotheker om een persoonlijk gesprek. Hij kijkt dan samen met u welke mogelijkheden er zijn om uw probleem te verhelpen.

• Medicatiebeoordeling

Uw apotheker en huisarts kunnen u uitnodigen voor een gesprek over uw medicijnen. Dit is mogelijk bij patiënten ouder dan 65 jaar die langdurig meer dan 5 medicijnen gebruiken. Samen met u bespreken ze of er verbetering mogelijk is. Als u bijvoorbeeld last hebt van bijwerkingen van een medicijn kan het soms vervangen worden door een ander medicijn.

• Zelfzorg

Bij de apotheek kunt u terecht voor advies over medicijnen die u zonder recept (= zelfzorgmedicijnen) kunt kopen, voor verbandmiddelen en cosmetica. De apotheek kan zelfzorgmedicijnen voor u opnemen in uw medicatiedossier. Dan kan de apotheker controleren of u ze veilig samen met uw receptmedicijnen kunt gebruiken.

• Bezorgservice

Bent u moeilijk ter been? Informeer bij uw apotheek of zij uw medicijnen bij u thuis kunnen bezorgen.

In welke gevallen kan ik beter naar de huisarts gaan?

Bel de huisarts als je kind moeilijk kan poepen en 1 of meer van deze klachten heeft:

• buikpijn die niet weggaat
• een vol of misselijk gevoel
• overgeven
• pijn bij het poepen
• bloed uit de anus (poepgat)
• ziek voelen
• koorts
• weinig of geen zin in eten en drinken
• afvallen (dunner worden)

Heb je 2 weken de adviezen geprobeerd en kan je kind nog steeds moeilijk poepen? Bel ook dan de huisarts.

Welke medicijnen worden gebruikt bij

Laxeermiddelen
Laxeermiddelen worden ook wel laxantia genoemd. Ze zorgen ervoor, elk op hun eigen manier, dat de ontlasting zachter wordt gemaakt, waardoor het poepen makkelijker en minder pijnlijk wordt. Ze worden onderverdeeld aan de hand van de werking van het medicijn:

Vochtaantrekkende laxeermiddelen
Vochtaantrekkende laxeermiddelen worden slecht in het lichaam opgenomen. Ze blijven in de darmen aanwezig en trekken hier water aan. Hierdoor wordt de ontlasting zachter en wordt de darmbeweging van het laatste gedeelte van de dikke darm (colon) bevorderd. Voorbeelden zijn lactitol, lactulose en macrogol met elektrolyten.

Zwelmiddelen of volumevergrotende middelen
Zwelmiddelen of volumevergrotende middelen mengen zich met de darminhoud, nemen water op en maken de ontlasting zacht. Door het grotere volume van de ontlasting wordt de darm geprikkeld en neemt de darmbeweging darm toe. Een voorbeeld is het vezelproduct psylliumvezels.

Contactlaxantia
Contactlaxantia prikkelen het darmslijmvlies en beïnvloeden opname van water en zouten uit de darmen. Hierdoor neemt de hoeveelheid vocht in de darm toe en wordt de ontlasting zachter. Ook stimuleert het de darmbeweging. Voorbeelden zijn bisacodyl, picozwavelzuur, senna en sennosiden.

Glijmiddelen in een klysma
Glijmiddelen in een klysma hebben een zachtmakende werking op de poep. Voorbeelden zijn natriumfosfaat, natriumdocusaat en natriumlaurylsulfo-acetaat.